De oprichters
Op Stichting Bambale rust een krachtig verhaal van toewijding, inspiratie en een diepgewortelde wens om andere mensen te helpen. De drijvende kracht achter deze stichting is Bioly Ikele, een man met een missie en een hart voor zijn geboorteland Democratische Republiek Congo, en zijn vrouw Gerda Ikele.
We streven naar structurele verandering
BIOLY
Mijn naam is Bioly Ikele en ik ben de oprichter van Stichting Bambale. Oorspronkelijk afkomstig uit Congo, woon ik sinds 1983 in Eindhoven. Als medisch microbiologisch analist in een ziekenhuis ben ik dagelijks getuige van het belang van gezondheid en welzijn. Dit besef, gekoppeld aan mijn diepgaande verbinding met Congo, vormde de basis voor de oprichting van Stichting Bambale.
Het was in 1996, tijdens een bezoek aan mijn geboorteland, dat ik met eigen ogen de schrijnende omstandigheden zag waarin mensen leefden. Armoede, gebrek aan werkgelegenheid, verwaarloosde gezondheidszorg en onderwijs van lage kwaliteit waren slechts enkele van de vele uitdagingen waarmee de gemeenschap werd geconfronteerd. Dit riep in mij een diep gevoel van verantwoordelijkheid op om iets te doen, om niet alleen toe te kijken maar ook daadwerkelijk bij te dragen aan positieve verandering.
De oprichting van Stichting Bambale werd mede geïnspireerd door Zuster Veronique van Woerkum van de congregatie De Zusters Van Liefde in Eindhoven. Samen met andere Congolezen werd in 1997 Stichting Bambale opgericht, met als doel projecten op te zetten die de levensomstandigheden van de Congolese bevolking duurzaam kunnen verbeteren.
Dankzij ons team in Congo kunnen we blijven bouwen aan een betere toekomst
Onze visie is duidelijk: we willen geen oppervlakkige hulp bieden, maar streven naar structurele verandering. We willen mensen de middelen geven om voor zichzelf te zorgen, om zelfvoorzienend te worden en zich te ontwikkelen. Dit betekent dat we geen ‘Sinterklaas willen spelen’, maar eerder ‘de hengel willen geven om te leren vissen’.
Met deze missie en visie hebben we projecten opgezet en ondersteund die gericht zijn op onderwijs, gezondheidszorg en landbouw. We zijn vastbesloten om door te gaan met ons werk, wetende dat elke stap die we zetten een verschil kan maken in het leven van mensen in Congo.
GERDA
Vaak heeft mijn Congolese echtgenoot mij verteld over hoe bloeiend het leven in Congo was, vooral in de nasleep van de onafhankelijkheid. Maar de neerwaartse spiraal waarin het land terechtkwam, dwong hem uiteindelijk zijn geboortegrond te verlaten. Toen ik zelf het land bezocht, werd ik diep geraakt door de ontberingen waar de bevolking mee te maken had. Zelfs in gezinnen waar ouders werkten, was het een constante strijd om het hoofd boven water te houden. De kosten voor onderwijs waren vaak onbetaalbaar, en werk leverde niet altijd een fatsoenlijk inkomen op.
Maar ondanks de moeilijkheden, bleef ik onder de indruk van de veerkracht en hoop die de Congolese mensen wisten te behouden. Toch kon ik niet ontkennen dat er een schrijnend gebrek was aan middelen om de levensomstandigheden te verbeteren. Als ik dan weer terugkeek naar mijn eigen leven hier in Nederland, voelde ik me gezegend met alles wat we hier hebben. Terwijl wij ons afvragen wat we zullen eten, vragen mensen in Congo zich af of ze überhaupt iets zullen eten die dag.
Maar ondanks de moeilijkheden, bleef ik onder de indruk van de veerkracht en hoop die de Congolese mensen wisten te behouden. Toch kon ik niet ontkennen dat er een schrijnend gebrek was aan middelen om de levensomstandigheden te verbeteren. Als ik dan weer terugkeek naar mijn eigen leven hier in Nederland, voelde ik me gezegend met alles wat we hier hebben. Terwijl wij ons afvragen wat we zullen eten, vragen mensen in Congo zich af of ze überhaupt iets zullen eten die dag.
Ik voel me bevoorrecht om deel uit te maken van deze missie
De realiteit van het dagelijkse leven in Congo, met het gebrek aan voedzaam voedsel en adequate gezondheidszorg, raakte me diep. Kinderen groeiden niet goed door een tekort aan voedingsstoffen en de toename van seropositieve gevallen in lokale ziekenhuizen was alarmerend. Gelukkig biedt Stichting Bambale hoop voor een betere toekomst aan deze mensen, en ik voel me bevoorrecht om deel uit te maken van deze missie.